YAŞIYORUZ İŞTE !

Evet resmi ve başlığı görüp fikir çatışmasına düşmeniz normal; başlık doğru resim de doğru aralarındaki ortak nokta ise başımıza hangi gün ne gelecek bilemeden hasbel kader yaşamaya devam ediyoruz ; bir bilinmezlik içinde... Yaşarken de acıyan yerimiz ayrı, acıkan yerimiz ayrı sözüne uygun rutin işlerimize devam ediyoruz... Tabi yemek yemeye de... Bugün tarif yok onun yerine her şeye inat yaşarken, direnirken güzel anıları paylaşmak var. Ama öncesinde şunu demek istiyorum vesilesiz hiç bir şey olmaz bu dünyada yiyecek ekmek, su bitmişse her şey bahane, vesiledir ancak...

Bunu biliyor olmak inanılmaz bir huzur; bu huzuru Rabbim herkese nasip etsin inşaallah...

Hep diyoruz yine diyelim alçak ve hainlerden, Allah korkusu olmayan insan diyemeyeceğimiz ama hayvanlara da hakaret edemeyeceğimiz pisliklerden korkmuyoruz kanımızın son damlasına dek bu vatanı bu toprakları yedirmeyeceğiz; bir Türk ölür, bin Türk gelir yerine... Ben ayırım yapmıyorum bu vatan topraklarında ülkesini seven herkesin ortak adıdır Türk....

Gelelim fotoğrafta görünen keke, tarif yok çünkü klasikleşmiş Arzu Mutfağı keki kendileri.

Bugün düşündüm resimlere bakarken ne de çok kek yapmışım, bunda biraz Abuziddin Yallo'nun etkisi olsa da çocukluktan gelen hatıralar, tatlar da etkili...

Nasıl diyeceksiniz?

...

Ben minnacık bir çocukken canım babacığımla Ulus'a giderdik annem, babam ve ben...

Eskiden Kızılay'mı vardı bundan 35 sene evvel ; Ulus vardı herkes alışverişini oradan yapardı ...Canım babam (Rabbim nurlar içinde yatırsın inşallah-amin) aylığını alınca Ulus'a giderdik alışverişe:)

Atın üzerinde Ata'mızı görünce anlardım Ulus'a geldik :) Babam anlatırdı daha okula gitmeyen bana Atatürk bizim yurdumuzu kurtardı, düşmanları denize döktü... Sonra hem alışveriş yapar hem de benim en sevdiğim yiyecek olan, artık esamesi bulunmayan eskiden simitçilerde satılan kekten alırdı... Hala tadı damağımda asla unutamam. O öyle güzel bir kekti ki ne zaman Ulus'a gitsek ben simit istemezdim illa kek... 6 cm eninde 10 cm boyunda ebatları olan bir kekti hafif katı ; tadı harika:(

Bütün simitçilerde olurdu o kek, babam hiç sormazdı bana ne istersin diye tabi ki kek hatta eve bile alırdık...Ne kadar güzel günlerdi ... Çocukluğum dönemince uzunca bir süre o kekten yemek nasip oldu canım babam ne zaman görse o kekten alır eve getirirdi :(

Birgün simitçilerde bulamaz olduk o keki adı bile genel kek...

Çok aradım her yerde tarif araştırdım yok yok yok:( Bulamadım her nerde ne kadar kek yediysem kendi yaptıklarımda dahil o kek tadını asla vermedi:(

Çocukluktan kalan bir tad yanılsaması mıydı bilmem ama o tadı ve mutluluğu ölünceye dek unutamayacağım kesin...

Ankara'da tek bir yerde ne şekli ne muhteviyatı çok benzemese de Penguen Pastanesi var Kızılay Güvenpark'a yakın oranın rulo keki var yıllardır yaparlar ve ben o kekten kendimi bildim bileli alırım hatta bugün de aldım ama görüntü farklı olduğu için istedim ki resim koyup anılarımla oynamayayım. Bu arada haksızlık olmasın rulo kek de harikadır:)

Çocukluğum kekine sanki yıllar önce biraz yaklaşmıştım ama tam aynı değildi tadı... Bir Van'lı arkadaşımın annesi yapıp göndermişti şekli bile hemen hemen aynıydı ama tad olarak benzer ama aynı değildi...

Ne güzel anılar biriktirmek, burnun direği sızlayarak onları anımsamak... Ne güzel keşke bir kez daha yaşayabilsek o günleri diyebilmek...

Bana evin en küçük çocuğu olarak harika günler yaşatan canım aileme özellikle harika insan babama çok teşekkür ediyorum iyi ki babam olmuş... Nurlar içinde yat, ışıklar içinde ol canım babam:(

#terörülanetliyorum